Varroa
Zoals elke imker wilde ik wel eens weten hoe het met de varroa besmetting bij mijn bijenvolkje was. Ziek zien mijn vele bijtjes er alleszins niet uit, zeker niet als je merkt met hoeveel haaldrift ze met velen in en uit de kast vliegen.
Om de varroamijten te tellen heb ik op mijn, uitschuifbare, bodemplaat een wit papier gekleefd en dit onderverdeeld in vierkantjes (dit voor als er heel erg veel mijten zouden vallen)
Aan de onderkant van mijn bijenkast zit een zg. mijtenrooster, waardoor de mijten die hun gastheer lossen (door sterfte of per ongeluk), netjes uit de kast vallen.
na 24 u heb ik de plaat onder de kast uit geschoven. Dat leek mee te vallen :-) Buiten veel stuifmeel en wasgruis (wat volgens mij wijst op een gezonde haaldrift en werksfeer) vond ik 3 mijten. Dit vond ik wel erg weinig, waardoor ik wat wantrouwig stond tegenover mijn eigen onderzoekje. De aanwezige oorworm zal hier ook wel voor iets tussen gezeten hebben. Oorwormen zijn immers verlekkerd op mijten en zouden de gevallen mijten dus even goed opgegeten kunnen hebben.
Na een telefoontje met Dirk kreeg ik de tip om de randen van mijn plaat in te smeren met vaseline, dit houdt de oorwormen tegen en geeft dus een accurater beeld. Een tweede telling een week later, deze keer met vaseline, gaf me 30 mijten. Volgens mij nog steeds een goed beeld.
Wintervoeding
Als de dagen beginnen te korten en de temperatuur daalt kunnen de bijtjes wel wat hulp gebruiken. Net op het moment dat het moeilijker is om voeding te halen worden de winterbijtjes geboren. Dit moeten sterke bijen zijn die de hele winter door moeten zorgen voor een warme gezellige kast en na de winter zorgen voor een doorstart van de kolonie.
Daar de gemiddelde imker de meeste honing uit de kolonie heeft gehaald hebben de bijtjes niet veel meer reserve om in geval van voedselschaarste aan hun larve te geven. In mijn geval is het nog een jong volkje die nog niet voldoende honing hebben kunnen verzamelen om de winter door te komen.
Op dat moment is de imker aangewezen op een suikeroplossing, deze wordt door middel van een bakje op de bijenkast gevoed aan de bijen. Ik heb het altijd wat moeilijk gehad met het geven van suiker aan bijen. Heerlijke honing vol heilzame eigenschappen wegnemen bij de bijen en een monotone suikeroplossing in de plaats geven... Dit klinkt niet echt logisch.
Zodra ik zelf honing slinger ben ik van plan om minstens een deel van de opbrengst terug te geven aan de bijen in geval van voedselschaarste (eind augustus begin september dus). Meer daarover volgend jaar.
Op dit moment ben ik aangewezen op suikeroplossing die ik kant en klaar gekocht heb. Om mijn toekomstige winterbijen meer kracht te geven voor de strijd tegen de varroa, hebben mijn vrouw en ik beslist enkele druppels bachbloesems toe te voegen bij de suikeroplossing.
Concreet gaat het per liter vloeibaar voedsel over
3 druppels bach rescue goed voor shock (het is nog een jong volk dat nog niet lang verhuisd is - ik denk niet dat het lang nodig gaat zijn om ze rescue te geven)
3 druppels bach crap apple, in een poging de bijen aan te sporen zich te verzetten tegen de varroamijt, zodanig dat ze de mijten herkennen als lichaamsvreemd en zelf meer de neiging hebben om de mijten buiten te houden.
Baadt het niet dan schaadt het niet... maar bij ons en onze katten hebben bachbloesems al wonderlijke dingen verwezenlijkt.
Mijn collega starter Steven heeft minder geluk, om zijn volk wat aan te sterken heeft hij een paar weken geleden voedseldeeg gelegd. Nu blijkt uit stalen van het FAVV dat bepaalde lotnummers van voederdegen een verhoogd gehalte aan hydroxymethylfurfural – HMF - bevat. Dit is onschadelijk voor de volksgezondheid maar wel nefast voor de bijen.
Ik heb hem meteen aangeraden om ze te voeren met vloeibaar voedsel verrijkt met de bachbloesem rescue. Zijn bijen zullen zeker wat kunnen gebruiken tegen shock! (eveneens onder het mom van ... baadt het niet dan schaadt het niet.... wordt vervolgd)
Zoals elke imker wilde ik wel eens weten hoe het met de varroa besmetting bij mijn bijenvolkje was. Ziek zien mijn vele bijtjes er alleszins niet uit, zeker niet als je merkt met hoeveel haaldrift ze met velen in en uit de kast vliegen.
Om de varroamijten te tellen heb ik op mijn, uitschuifbare, bodemplaat een wit papier gekleefd en dit onderverdeeld in vierkantjes (dit voor als er heel erg veel mijten zouden vallen)
Aan de onderkant van mijn bijenkast zit een zg. mijtenrooster, waardoor de mijten die hun gastheer lossen (door sterfte of per ongeluk), netjes uit de kast vallen.
na 24 u heb ik de plaat onder de kast uit geschoven. Dat leek mee te vallen :-) Buiten veel stuifmeel en wasgruis (wat volgens mij wijst op een gezonde haaldrift en werksfeer) vond ik 3 mijten. Dit vond ik wel erg weinig, waardoor ik wat wantrouwig stond tegenover mijn eigen onderzoekje. De aanwezige oorworm zal hier ook wel voor iets tussen gezeten hebben. Oorwormen zijn immers verlekkerd op mijten en zouden de gevallen mijten dus even goed opgegeten kunnen hebben.
Na een telefoontje met Dirk kreeg ik de tip om de randen van mijn plaat in te smeren met vaseline, dit houdt de oorwormen tegen en geeft dus een accurater beeld. Een tweede telling een week later, deze keer met vaseline, gaf me 30 mijten. Volgens mij nog steeds een goed beeld.
Wintervoeding
Als de dagen beginnen te korten en de temperatuur daalt kunnen de bijtjes wel wat hulp gebruiken. Net op het moment dat het moeilijker is om voeding te halen worden de winterbijtjes geboren. Dit moeten sterke bijen zijn die de hele winter door moeten zorgen voor een warme gezellige kast en na de winter zorgen voor een doorstart van de kolonie.
Daar de gemiddelde imker de meeste honing uit de kolonie heeft gehaald hebben de bijtjes niet veel meer reserve om in geval van voedselschaarste aan hun larve te geven. In mijn geval is het nog een jong volkje die nog niet voldoende honing hebben kunnen verzamelen om de winter door te komen.
Op dat moment is de imker aangewezen op een suikeroplossing, deze wordt door middel van een bakje op de bijenkast gevoed aan de bijen. Ik heb het altijd wat moeilijk gehad met het geven van suiker aan bijen. Heerlijke honing vol heilzame eigenschappen wegnemen bij de bijen en een monotone suikeroplossing in de plaats geven... Dit klinkt niet echt logisch.
Zodra ik zelf honing slinger ben ik van plan om minstens een deel van de opbrengst terug te geven aan de bijen in geval van voedselschaarste (eind augustus begin september dus). Meer daarover volgend jaar.
Op dit moment ben ik aangewezen op suikeroplossing die ik kant en klaar gekocht heb. Om mijn toekomstige winterbijen meer kracht te geven voor de strijd tegen de varroa, hebben mijn vrouw en ik beslist enkele druppels bachbloesems toe te voegen bij de suikeroplossing.
Concreet gaat het per liter vloeibaar voedsel over
3 druppels bach rescue goed voor shock (het is nog een jong volk dat nog niet lang verhuisd is - ik denk niet dat het lang nodig gaat zijn om ze rescue te geven)
3 druppels bach crap apple, in een poging de bijen aan te sporen zich te verzetten tegen de varroamijt, zodanig dat ze de mijten herkennen als lichaamsvreemd en zelf meer de neiging hebben om de mijten buiten te houden.
Baadt het niet dan schaadt het niet... maar bij ons en onze katten hebben bachbloesems al wonderlijke dingen verwezenlijkt.
Mijn collega starter Steven heeft minder geluk, om zijn volk wat aan te sterken heeft hij een paar weken geleden voedseldeeg gelegd. Nu blijkt uit stalen van het FAVV dat bepaalde lotnummers van voederdegen een verhoogd gehalte aan hydroxymethylfurfural – HMF - bevat. Dit is onschadelijk voor de volksgezondheid maar wel nefast voor de bijen.
Ik heb hem meteen aangeraden om ze te voeren met vloeibaar voedsel verrijkt met de bachbloesem rescue. Zijn bijen zullen zeker wat kunnen gebruiken tegen shock! (eveneens onder het mom van ... baadt het niet dan schaadt het niet.... wordt vervolgd)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten