Woensdag 13 augustus: een zonnige dag met wisselende bewolking. Rond 16u dacht ik na een week eens pols hoogte te nemen van mijn bijenvolkje. Ik was immers erg nieuwsgierig geraakt door de hoge activiteit aan de kast die ik zonder pardon elke dat tracht te observeren.
Vooraf had ik nagedacht wat ik wilde te weten komen:
De houtenplaat op de broedbak was al netjes vastgekit met propolis en de vrije ruimte boven de raten hadden de bijtjes netjes benut om raten te bouwen en vol honing te steken. De eerste raat eruit halen was geen probleem, netjes geinspecteerd.
Geen probleem tot het derde raam, de bijtjes vonden het niet zo prettig blijkbaar, enkele dappere van het volk wierpen zich vol overgave op mijn hand... hmmm, auwstj, daar had ik het.
ik liet het even voor wat het was, dacht na wat ik anders zou doen, want ik wilde echt wel mijn hele kast even bekijken.
Na een uurtje, heb ik toch maar mijn roker aangestoken, handschoenen aangetrokken :-), en vol goede moed terug naar mijn volkje. Met een beetje rook waren ze behoorlijk rustigere dan met wat water, de handschoenen werkte van geen meter en waren sneller uit dan dat ik ze aangetrokken had. Na een paar ramen hadden ze het wel gehad. Ze begonnen meer op te vliegen en ik had het gevoel dat de bijtjes onder mijn hemd onder door aan het vliegen waren (erg slim zo'n los hangend hemd). Ik hield het voor bekeken...
Resultaat van mijn eerste inspectie:
Vooraf had ik nagedacht wat ik wilde te weten komen:
- ik wilde mijn koningin vinden (als oefening)
- ik wilde weten hoe ver de waswafels aan de randen al verder opgebouwd waren
- hoe het met het broed zat
- hoe het met de voeding zat
De houtenplaat op de broedbak was al netjes vastgekit met propolis en de vrije ruimte boven de raten hadden de bijtjes netjes benut om raten te bouwen en vol honing te steken. De eerste raat eruit halen was geen probleem, netjes geinspecteerd.
Geen probleem tot het derde raam, de bijtjes vonden het niet zo prettig blijkbaar, enkele dappere van het volk wierpen zich vol overgave op mijn hand... hmmm, auwstj, daar had ik het.
ik liet het even voor wat het was, dacht na wat ik anders zou doen, want ik wilde echt wel mijn hele kast even bekijken.
Na een uurtje, heb ik toch maar mijn roker aangestoken, handschoenen aangetrokken :-), en vol goede moed terug naar mijn volkje. Met een beetje rook waren ze behoorlijk rustigere dan met wat water, de handschoenen werkte van geen meter en waren sneller uit dan dat ik ze aangetrokken had. Na een paar ramen hadden ze het wel gehad. Ze begonnen meer op te vliegen en ik had het gevoel dat de bijtjes onder mijn hemd onder door aan het vliegen waren (erg slim zo'n los hangend hemd). Ik hield het voor bekeken...
Resultaat van mijn eerste inspectie:
- een opgezwollen hand
- geen koningin gevonden (hopelijk niet omgekomen bij het manipuleren van de ramen)
- een vage wetenschap hoe mijn kast er nu voor staat.
- een hoop tips voor volgende keer:
- hemd in de broek
- roker aangestoken klaar bij de hand
- mijn peter eens raad vragen of hij mee wil komen kijken - Een hoop vragen waarom de bijen gekozen hebben om tot de aanval over te gaan:
- hebben ze te weinig plaats?
- hebben ze honger?
- zat het weer er voor iets tussen?
- of het tijdstip van de dag?
- de vier buitenste ramen waren ze haastig aan het bouwen en vol voeding? aan het steken
- de drie binnenste ramen zaten voor een deel vol met honing en een deel met broed?
- de vier overblijvende ramen waren helemaal uitgebouwd en wat daar in zat... hmmm broed en honing?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten